YouTube heeft twee prominente kanalen – Screen Culture en KH Studio – definitief verwijderd wegens schending van het beleid tegen spam en misleidende inhoud. De kanalen, die samen ruim twee miljoen abonnees en 1,3 miljard views hadden, specialiseerden zich in het genereren van hyperrealistische, volledig verzonnen filmtrailers met behulp van kunstmatige intelligentie.
Hoe de kanalen werkten
De strategie bestond uit het combineren van legitieme studiobeelden met door AI gegenereerde scènes om trailers te maken voor niet-bestaande of nog niet uitgebrachte films. Deze misleiding was zo effectief dat de neptrailers van Screen Culture voor Fantastic Four in sommige gevallen zelfs beter presteerden dan de officiële teasers van Marvel. De kanalen omzeilden aanvankelijk de beperkingen door video’s te bestempelen als ‘fantrailers’, ‘parodieën’ of ‘concepttrailers’, maar verwijderden uiteindelijk deze disclaimers, wat YouTube ertoe aanzette actie te ondernemen.
Waarom dit belangrijk is
De verwijdering benadrukt een groeiend conflict tussen door AI gegenereerde inhoud en traditionele mediarechten. De opkomst van deze neptrailers gaat niet alleen over het misleiden van kijkers; het is een directe uitdaging voor de controle van studio’s over hun intellectuele eigendom. Terwijl sommige bedrijven, zoals Warner Bros. Discovery en Sony, ervoor hebben gekozen advertentie-inkomsten uit deze video’s over te hevelen in plaats van verwijderingen uit te voeren, nemen anderen, zoals Disney, een agressievere houding aan en sturen ze een last onder dwangsom over vermeende schending van het auteursrecht op AI-trainingsmodellen.
Het grotere plaatje
Het incident maakt deel uit van een bredere trend waarbij door AI gegenereerde inhoud gevestigde industrieën ontwricht. Deze situatie dwingt platforms als YouTube om te worstelen met de manier waarop ze synthetische media kunnen reguleren met respect voor de creatieve expressie. Het feit dat studio’s meer geïnteresseerd zijn in het genereren van inkomsten met neptrailers dan in het stoppen ervan, toont de complexe economische prikkels die een rol spelen.
De verwijdering van deze kanalen betekent een verschuiving naar strengere handhaving van door AI gegenereerde desinformatie, maar het onderliggende probleem van auteursrecht en het genereren van inkomsten blijft onopgelost. De druk van grote studio’s suggereert dat verdere repressie tegen door AI gegenereerde inhoud waarschijnlijk is.
