Amerykańskie uniwersytety stoją przed bezprecedensową presją, począwszy od kontroli politycznej ze strony administracji Trumpa po szybki postęp w dziedzinie sztucznej inteligencji i zmieniające się oczekiwania studentów. Aby omówić te wyzwania i perspektywy, trzej dyrektorzy uniwersytetów — Sian Beilock (Dartmouth), Michael Roth (Wesleyan) i Jennifer Mnookin (Uniwersytet Wisconsin-Madison) — rozmawiali z The New York Times. Ich szczera rozmowa pokazuje, że sektor stara się zrozumieć swoje znaczenie w szybko zmieniającym się świecie.
Presja polityczna i autonomia instytucjonalna
Wysiłki administracji Trumpa mające na celu zwiększenie kontroli nad szkolnictwem wyższym, w tym propozycje „porozumienia”, które dyktowałoby zasady przyjmowania i zatrudniania, spotkały się z oporem. Prezydent Dartmouth Sian Beilock odrzuca ideę nadzoru federalnego, argumentując, że uniwersytety muszą w naturalny sposób odbudować zaufanie publiczne. Wierzy, że konstruktywny dialog jest możliwy, ale nie pod presją.
Zdaniem prezydenta Wesleya Michaela Rotha w posunięciu administracji nie chodzi o równowagę ideologiczną, ale o kontrolę. Nazywa to „wymuszeniem” wykorzystywania instytucji badawczych finansowanych ze środków federalnych, jak miało to miejsce w przypadku poprzednich inicjatyw, w których nie było prawdziwej troski o wyznaczone cele (np. antysemityzm). Roth sugeruje, że obecne podejście ma na celu zapewnienie lojalności, a nie promowanie różnorodności.
Powstanie sztucznej inteligencji i zmieniająca się wartość stopnia
Oprócz presji politycznej uniwersytety stają także w obliczu destrukcyjnego potencjału sztucznej inteligencji. Rosnąca dostępność narzędzi AI rodzi fundamentalne pytania o przyszłość edukacji, zwłaszcza o to, czy tradycyjny stopień naukowy pozostanie gwarantowaną ścieżką dla ambitnych studentów.
Liderzy potwierdzają tę zmianę, ale twierdzą, że podstawowa misja szkolnictwa wyższego pozostaje krytyczna. Uniwersytety muszą się dostosować, aby pozostać istotnymi, ale wartość krytycznego myślenia, badań i specjalistycznej wiedzy prawdopodobnie pozostanie.
Odbudowa zaufania i zdefiniowanie celu
Debata uwydatnia szerszy kryzys zaufania do szkolnictwa wyższego. Liderzy zgadzają się, że uniwersytety muszą aktywnie działać na rzecz przywrócenia zaufania publicznego, demonstrując swoją wartość społeczeństwu. Obejmuje to rozwiązanie problemu rosnących kosztów czesnego, zadłużenia studentów i postrzeganej luki między zajęciami akademickimi a wynikami w świecie rzeczywistym.
Uniwersytety muszą zdobywać swoje znaczenie dzięki przejrzystości, odpowiedzialności i zaangażowaniu w służbę dobru publicznemu.
Przyszłość szkolnictwa wyższego zależy od jego zdolności do dostosowania się do nacisków politycznych, postępu technologicznego i zmieniających się oczekiwań społecznych. Rozmowa pomiędzy tymi trzema przywódcami ukazuje obraz sektora znajdującego się na rozdrożu, walczącego o swoją rolę w coraz bardziej niepewnym świecie.
